وسوسه

شخصی

وسوسه

شخصی

micheal jackson

مایکل جکسون مرد

فکر می‌کنم تنها خواننده‌ای بود که یک سال تمام اکثر مغازه‌ها رو برای پیدا کردن یه شلوار جین که رنگ مال اون باشه گشتم و آخر سر قبل از عید توی یه مغازه توی چرچیل پیدا کردم.

و بعد یک سال تمام پوشیدم تا تیکه پاره شد.

هیچ وقت یادم نمیره وقتی ادای رقصیدن شو از توی کلیپ هاش تقلید می‌کردم

اون موقع ها فکر می‌کردم ‌leave me alone  بهترین آهنگشه

و بعد تر فهمیدم همش خوبه

همش

و تنها کسیه که همه‌ی آهنگاش خوبه.

یادمه وقتی گفتی که کنسرت داره گفتم اینو باید بریم به هر قیمتی...

میخواستم بعدا برای بچه هام یا شایدم نوه‌هام بگم: اونی که دیگه هرگز شبیه‌اش توی دنیا نمیاد و من از نزدیک دیدم که بوده! و واقعا  روی stage می ترکونه!

جدی افسوس خوردم. راستش هنوز وقت بود و دنیا بدون اون جدا یه چیزی کم داره...

دنیا بدون پادشاه موزیکش در یه غم ابدی می‌مونه!

و این غمیه که هر آدمی ته دلش حس میکنه.

50 سال خیلی کمه!




نظرات 1 + ارسال نظر
reza شنبه 20 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 07:49 ب.ظ http://persian30u.blogsky.com

salam doste aziz weblog jalebi darid omidvaram ..... movafagh bashiid .... are vghean heyfe maykel zamani ba ahangash v raghsash khaterati dashtim

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد