وسوسه

شخصی

وسوسه

شخصی

*:


---------------------------------------------------------------------------------

میدونی انقدر N دارم که تشخیص بدم که  یک ماچ از پشت مانیتور فقط مال تو هست.
*:

(:

امروز هر رنگی باشه ، مهم نیست.                                      
                                                                                      
برای من امروز ، رنگ t-shirt تو هست. لحظه ای که همه چیز تو   هستی.و...                                                                      
                                                                                     

۵۹۵۹


این وبلاگ هم عین دخترای هرزه شده...
این همه آدم چرا باید روش کلیک کنن؟؟؟

big freak in nature


دنیا پر از واقعیت های کثیفه ، عین بردگی ابدی غول چراغ جادو...
و محکومیتش برای براورده کردن سه تا از آرزوها...

کی ، یکی از سه تا آرزوش یکی رو برای آزادی غول چراغ میده؟

مرداد


چرا post قبلی post نشد؟

نگران نباشید بابا
مینویسم...

آخه من کارهای دیگه ای هم جز وبلاگ نویسی دارم...

listen to imagine

هنوز باورم نمیشه که یک سال از پارسال گذشته...
هنور باور نمیکنم که خوشبختی یک سال همراهم اومده...

من برم دم پنجره از خوشحالی جیغ بزنم...

خوب و خوشحالی  ها...
داری صاف صاف راه میری که یه مشکل ۱۲ تنی از بالاترین نقطه ی ممکنه صاف میخوره تو مخت.... تو این لحظه ها ،با بقیه هیچ فرقی نمیکنی...میری به دست و پای خدا میفتی که چاره از مشکلاتت حل کنه... خدا هم یه بیلاخ گنده بهت میده که حالا یاد ما کردی؟

آخه دختر چند بار از یه سوراخ گزیده میشی؟
 یا بهتر بگم چند بار حاضر میشی که گزیده شی؟

اشکال نداره ... پادزهر اگه همرات داری...


---------------------------------------------------
همه فکر میکردن جان لنون نمیتونه آهنگ بنویسه.... تا اون آهنگ و نوشت..
بعدش همه گفتن که اگه اون آهنگ نبود ، بیتلز الان بیتلز نبود.
و اون آلبوم انقدر فروش نمیکرد.

دوباره شبگردی ها توی این بلاگ شروع شد...

چشمام داره بسته میشه، ولی اگه ننویسم ، ممکنه یادم بره که چی میخواستم تو این لحظه داد بزنم....
مـــــــــــــــــــــــــــم....
 
چی میخواست بگم؟؟؟

یادم نیست ....anyway....



جریده رو که گذر گاه عافیت تنگ است.

من نمی فهمم... نمیبینم وقتی مردم حرف میزنن...
تا اون جا میبینم که دهناشون باز و بسته میشه...ولی نمیشنوم.

انگار یکی خندید... هه هه!
نمیدونم داره ادای خندیدن در میاره یا میخنده...

اینجایی که میرم ، جدی میرم؟یعنی الان اونجام؟ پس چرا اینجام هنوز؟

تو چی؟ تو که اینجایی، جدی جدی همینجایی؟ پس چرا انگار یه جای دیگه ای؟
کی میدونه؟من میدونم اینی که میگم و یا نمیدونم...

اه چه قدر همه چیز نسبیه!

کی میدونه اون حسی که داره در فضای خارج جدی هست یا نیست...؟/؟