وسوسه

شخصی

وسوسه

شخصی

(:)

دیدی یکی ؛به در میگه که دیوار بشنوه؛ ؟؟؟
شده حس کنی که تمام ایراد هایی که از در گرفته میشه یه جوری شبیه دیواره؟؟؟
بعد میبینی که ای بابا اصلا منظور کلا فقط دیواره...
بعد میفهمی که مستقیم منظور تویی ، حتا دیوار هم نیست.

حالا خجالت بکش. برو خودت و اصلاح کن.











حالا بین خودمون بمونه....
انقدر بازی می کنم تا جفت شیش بیارم.

زیاد فکر کردم. دارم ایندفعه حس آدم بیخیال ها رو میگیرم....
هــــــــــــــــــــــیش! بزار برم تو حس.

funny story

بلد بود همیشه عکس بگیره ها!!!
نمیدونم دست تقدیر بود یا تقدیر عکاس که
تا به ما رسید  هم دوربین خراب شد هم عکس تار افتاد!!!

باطری دوربین هم دقیق موقعی باید تموم شه که میخوای از ابدی ترین ماچ دنیا عکس بگیری...
گفت از زیر نردبان رد نشین بد شانسی میاره!

تولدت مبارک همه‌ی هستی من!

برای تو


عشق ما دهکده ای است که هرگز به خواب نمیرود.
نه به شبان
              و نه به روز

و جنبش و شور حیات
یک دم در آن فرو نمینشیند.

هنگام آن است که دندانهای تو را
                                              در بوسه ای طولانی
چون شیری گرم
بنوشم.


تا دست تو را به دست آرم
از کدامین کوه میبایدم گذشت
                                                          تا بگذرم.
از کدامین صحرا
از کدامین دریا میبایدم گذشت
                                                          تا بگذرم.


روزی که به چنین زیبایی آغاز میشود
از برای آن نیست که در حسرت تو بگذرد.
تو باد و شکوفه و میوه ای ، ای همه‌ی فصول من!

بر من چنان چون سالی بگذر
تا جاودانگی را آغاز کنم.

*:

                                                                                                         

                                                                                                         

                                                                                                         

                                                                                                         

so late



دلم برای تکرار یک لحظه‌هایی تنگ شده.
دلم نه برای آدم ها ، برای حس هایی که آدم ها میدادن تنگ شده.
دلم برای خودم تنگ شده. نه اینی که الان شدم ، اونی که بودم.
دلم برای مرور خاطره ها تنگ شده.
دلم برای ایجاد خاطره ها تنگ شده.

من نمیگم از اینا چی خوبه یا چی بده. فقط میگم که دلم برای یه چیزایی تنگ شده.

امروز توی بغل مامانم نوازشی که دلم براش تنگ شده بود و مرور کردم. نوازش مامانم...خانواده...

بیا با هم یه چیزایی مرور کنیم...
--------------------------------------------------------
طبق تعریف کلیه ی آدم ها برنده شدن یعنی رفتن و رسیدن.تعریف جدید امروزه یعنی ایستادن و مقاومت کردن. حتا جایی که بحث برد و باخت نباشه...

( دست به وبلاگم داره خوب میشه ها!)

ordinary

یه عالمه چیز برای گفتن هست که نمیشه گفت.

من نمیدونم چرا یه جوری شدم. انگار دور و برم و دیوها فرا گرفتن.
اون حسی که روح آدم های اطراف در حین معاشرت باهاشون بهم میده یه چیز غیر قابل توصیفه!
بعد هر باری هم که بهشون شانس اثبات میدی ( که رویای خوب بودنت به حقیقت بپیونده ) همیشه گند میزنن.
جدال ابدی ذهنیتی که همیشه فکر میکنی ممکنه غلط باشه!  ولی ظاهر های قشنگ هم مخفیشون نمیکنه!

آه ... سخته!

قشنگیش بازی همیشگیی هست که برنده ای نداره!

holy shit

هیچکس حاضر نیست در هیچ حالتی دارایی هاشو با کسی تقسیم کنه!

هیچ وقت دوست داشتن ها اونقدر کامل نیست که آدم ها از پولشون بگذرن!( اینو اون کسی گفت که خودش این کار و کرده بود!)
توی این دوره زمونه که اگه دو بار راجع به به موضوع صحبت کنی در کل آدم کسل کننده ای میشی، چیزهایی که میخواد دائمی بشه جایی نخواهند داشت! برای همینه که ابدیتی دیگه وجود نداره!
عادت ها هستند که در مرور زمان برات سنت میشن.سنت هایی که برات قابل احترام اند. سنت هایی که به زودی همشون و میشکنی چون یاد میگیری که برای پیشرفت اهدافت به ابدی بودن هیچ چیزی فکر نکنی. برای همینه که از مخت میکشی بیرون و پرتشون میکنی گوشه‌ی اتاق. ناراحت میشی ، ولی بهت میگن روشنفکر!
خیلی زور داره! یکی از راه میرسه و به هر تنوعی میگه.... آخ، جدی وارد این نمیخوام بشم.
یه چیزایی تا ابد بهت فشار میاره ، حتا شامل مرور زمان هم نمیشه!
بابت این ذهنیت از آدم ها دور میشی، دستت و دراز میکنی و تا کسی نمیبینه عادت هاتو میزاری تو جیبت. دمت هم میزاری رو کولت. در میری؟؟؟ نه! برمیگردی...منتها یه جور دیگه هستی تو ظاهر بقیه...
اشکالی نداره اگه تنهایی با خودت از رویاهات بگی... منتها نه بلند بلند.
آخرش یار آوری کن که رویا بوده!
اینو اینجا تموم میکنم ، چون خیلی بحث تکراری هست.
منتها اینجا خجالت نمیکشم که بگمش...کسی نمیفهمه!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خیلی سخته ، ولی طبق یه سری مسائل که با ورود به دنیای آدم بزرگ ها یاد گرفتم، مثل اینکه ok هست اگه....
نه برای من هنوز ok نیست.

کار جدید

یه کار جالب یاد گرفتم...
هر وقت که عصبانی میشی، حتما باید بروز بدی...چون آدم ها فکر میکنن که نمیفهمی که چقدر همه چیز بزرگه یا مهمه یا حیاتیه یا...

یکی میگفت اصولا خاصیت type شما ها اینه که گاهی انقدر با یه مسئله در گیرین که خفه میشین، ولی تاثیرش رو آدم های دیگه اینه که فکر میکنن زیادی خونسردین!

در راستای  آدم فهمیده ای شدن دفعه ی بعد تو عصبانیت میخوام  یه چیزی رو خورد کنم..یا تو دیوار لیوان پرت کنم... یا داد بزنم و فحش بدم!
باید خیلی باحال باشه... دیگه تو سری خور نیستم! حقم و میگیرم نه؟؟؟