هیچکس حاضر نیست در هیچ حالتی دارایی هاشو با کسی تقسیم کنه!
هیچ وقت دوست داشتن ها اونقدر کامل نیست که آدم ها از پولشون بگذرن!( اینو اون کسی گفت که خودش این کار و کرده بود!)
توی این دوره زمونه که اگه دو بار راجع به به موضوع صحبت کنی در کل آدم کسل کننده ای میشی، چیزهایی که میخواد دائمی بشه جایی نخواهند داشت! برای همینه که ابدیتی دیگه وجود نداره!
عادت ها هستند که در مرور زمان برات سنت میشن.سنت هایی که برات قابل احترام اند. سنت هایی که به زودی همشون و میشکنی چون یاد میگیری که برای پیشرفت اهدافت به ابدی بودن هیچ چیزی فکر نکنی. برای همینه که از مخت میکشی بیرون و پرتشون میکنی گوشهی اتاق. ناراحت میشی ، ولی بهت میگن روشنفکر!
خیلی زور داره! یکی از راه میرسه و به هر تنوعی میگه.... آخ، جدی وارد این نمیخوام بشم.
یه چیزایی تا ابد بهت فشار میاره ، حتا شامل مرور زمان هم نمیشه!
بابت این ذهنیت از آدم ها دور میشی، دستت و دراز میکنی و تا کسی نمیبینه عادت هاتو میزاری تو جیبت. دمت هم میزاری رو کولت. در میری؟؟؟ نه! برمیگردی...منتها یه جور دیگه هستی تو ظاهر بقیه...
اشکالی نداره اگه تنهایی با خودت از رویاهات بگی... منتها نه بلند بلند.
آخرش یار آوری کن که رویا بوده!
اینو اینجا تموم میکنم ، چون خیلی بحث تکراری هست.
منتها اینجا خجالت نمیکشم که بگمش...کسی نمیفهمه!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خیلی سخته ، ولی طبق یه سری مسائل که با ورود به دنیای آدم بزرگ ها یاد گرفتم، مثل اینکه ok هست اگه....
نه برای من هنوز ok نیست.
سلام دوست عزیز.
وبلاگ زیبایی داری به من هم سر بزن