(۳)

زیبایی چیزی است که تو را به بخشیدن ، نه گرفتن ، ترغیب میکند. چیزی که احساسش میکنی ، آنگاه که دستانی از اعماق جانت دراز میشوند تا آن را بگیرند و به درون وجودت ببرند.چیزی است که جسم آن را نقمت میداند و روح آن را نعمت، پیوندی است بین شادی و غم.
زیبایی، تمامی آن چیزهای پنهان است که درکشان میکنی. آن ناشناخته ها که میشناسیشان و آن خاموشانی که به آنها گوش میسپاری. زیبایی نیرویی است که از مقدس ترین مقدسات وجودت آغاز میشود و در جایی فراسوی رویاهایت پایان میپذیرد.


                                 جبران خلیل جبران