:)

گاهی وقت ها انقدر احساس خوشبختی میکنم که یادم میره خوشبختم و خودخواه میشم...

گاهی وقت ها یادم میره که یه روزایی برای رسیدن به خوشبختی چه قول هایی دادم...

گاهی وقت ها هم یادم میره که قدر خوشبختی مو بدونم...

این روزها هی یاد اون روزا میفتم ، یاد موقع هایی که برای این روزها چقدر آرزو میکردم و برای توی این روزها بودن چقدر لحظه شماری میکردم...

الان توی لحظه هایی ام که هیچ وقت فکر نمیکردم بیان...

فقط باید هر شب یکی بزنم توی مخم و بگم : دختر! چرا گاهی احمق میشی و آلزایمر میگیری؟!

گاهی میخوام بابت قول هایی که دادم و فراموش کردم معذرت بخوام...

من برای توی این لحظه ها بودن خیلی زحمت کشیدم ، پس چرا گاهی یادم میره؟!!

پ.ن : فکر نمیکنم گاهی دلیلی جز خنگی داشته باشه

پ.ن۲: امیدوارم دوباره خنگی نکنم! موافقی؟