بیا با هم بریم دبی دبی دبی...

همیشه فکر می‌کردم من از اون دسته آدم ها نیستم که به خاطر یک کنسرت یا به خاطر دیدن یک فیلم هزینه کنم و برم یه کشور دیگه....

فکر می‌کردم  می‌تونم خودم رو کنترل کنم و اهل برنامه ریزی‌ام...

در واقع اینطور نبوده‌ام هیچ وقت.

دفعه‌ی پیش که به خاطر دیدن کنسرت cold play کلی بلیطمو به تعویق انداختم که شد حدود یک ماه موندن در دبی... که البته به خوش گذرونی بسیار و از بین رفتن تمام پول‌های جیب خود و دوست عزیز و مهربون  اینجانب ختم شد.

این دفعه هم با تمام مقاومتی که از خودم نشون دادم نتونستم جلوی خودم رو برای دیدن فیلم کنسرت مایکل جکسون  this is it  بگیرم... و به جای ده روز رفتن دارم یک ماه میرم که در تعطیلات هم اونجا باشم.

به هر حال از دوشنبه به مدت یک ماه به خرج کردن تمام پاپاسی‌های خودم و و خودت می پردازم.

مایکل، درسته که منو آقای دوست نتوانستیم خودمان را به کنسرت لندن برسانیم و تو مُردی! ولی در عوض چند برابر هزینه می‌کنیم تا تو شاد شوی و بدانی که ما به فیلم پشت صحنه کنسرت ات هم توجه داریم و میاییم تا تو توی هون (heaven) برای برو بکس مونوالک بروی! خلاصه خیلی شادم که هم به دیدن آقای مایکل میروم هم تو را یک ماه می‌بینم! هوراااااااااااااااااااااااا از ته دل!